Jedna z najpopularniejszych polskich lokomotyw przeznaczona do ruchu pasażerskiego i towarowego (uniwersalna) produkowana na angielskiej licencji (EU06) we wrocławskim PAFAWAGU (lata 1965-74), a po modernizacji w Zakładach Hipolita Cegielskiego, w Poznaniu (lata 1983-92).
Obecnie trudno znaleźć dwie identyczne lokomotywy, ponieważ liczne modernizacje i przebudowy zarówno fabryczne jak i w Zakładach Taboru spowodowały zmiany (nawet drobne) w poszczególnych egzemplarzach.
Lokomotyw ET41 wyprodukowano ogółem 200 sztuk w latach 1977-1983, jako typ fabryczny 203E (001 do 200). Przekonstruowana wersja EU07 w postaci ET41 odżyła jeszcze raz w postaci drugiej serii EU07 opartej właśnie na ET41 (i wytwarzanej od razu po zakończeniu produkcji ET41), oznaczonej fabrycznie jako 203E o numerach seryjnych 201 do 453 (kontynuacja numeracji fabrycznej za ET41). Trzy człony skasowanych połówek elektrowozów ET41 (036B, 088A i 116B) posłużyły do konstrukcji lokomotyw EU07 o numerach 537 (w miejsce skasowanej maszyny EU07-537), 544 i 545.
Obecnie lokomotywy ET41 zatrudniane są przede wszystkim na dwóch najważniejszych trasach dowozu węgla ze Śląska do portów - Magistrali Węglowej Herby- Gdynia oraz na linii magistralnej Szczecin- Poznań- Ostrów Wielkopolski- Kluczbork- Śląsk. Sporą ilość elektrowozów ET41 posiada także Zakład Taboru Skarżysko Kamienna, gdzie bardzo sporadycznie bywają też zatrudniane do prowadzenia pociągów pasażerskich. Wobec braku odpowiedniej ilości lokomotyw ET21, seria ET41 zaczyna być również obecna na najważniejszych górskich szlakach w Sudetach i Beskidach.
Naprawy lokomotyw ET41 wykonują CMST Skarżysko Kamienna i CMST Zduńska Wola Karsznice, oraz ZNTK Oleśnica, ZNTKiM Gdańsk i ZNLE Gliwice.